Ömer Seyfettin Kurumuş Ağaçlar Hikayesinin Özeti
Zamanın birinde halka çok zulüm çektiren Deli Murat isminde derebeyi varmış. İnsanlara yapmadığı kötülük kalmamış. Soygunlar yapmış, cinayetler işlemiş, evleri köyleri yakıp yıkmış. Gel zaman git zaman bu Deli Murat yaşlandıkça aklı başına gelmiş. Tüm yaptıklarından çok pişman olmuş, yaptığı kötülükleri düşünür dururmuş. En büyük arzusu da hacca gitmekmiş ancak yaptığı kötülüklerden dolayı hacca gidecek yüzü yokmuş.
Deli Murat aklında soru işaretleri olsa da geri döner çünkü hiç kurumuş geri yeşerir mi diye düşünür.
Sarayına gelir hemen bahçesine günde yirmi kazan kaynayacak şekilde menzil oluşturur. Bahçesinin içine de kurumuş ağaçları diker. Yoldan gelen geçen herkesi çevirir yemek yedirir. hiç kimseyi boş çevirmez, karnı tok olana bile bir yudum tattırır. Deli Murat her gün bahçede bulunan ağaçları kontrol eder. iki yıl geçmesine rağmen ağaçlar yeşermeyi bırak daha da çürümüştür.
Bir gün evinin bahçesinde oturup hacca gideceğini düşünürken, bir adamın atından inmeyip, yemek yemek istemediğini duyar, uşakları o kadar ısrar etse de adam acele işim var inmem deyip durur. O esnada Deli Murat adama rica etmeye gidecekti ki adam atını şaha kaldırıp gitmeye koyuldu. Deli Murat dur ben atını vurursam sende bir yere gidemez yemeğimden yersin diye düşündü. Ateş etti ve bir anda adam yere düştü bir de baksınlar ki adam oracıkta ölmüş.
Deli Murat ağlamaya başladı kendimi affettirmeye çalışırken yine katil oldum diye. Kendini vurmak istese de uşakları izin vermedi, koşarak bahçeye gitti birde ne görsün o kurumuş ağaçlar çiçek açmıştı. Günahları af olmuştu demek ki bu adam ya çok büyük bir günahkar yada bir günah işlemeye gidiyordu.
1 yorum:
Bu hikayenin olay örgüsü kısa acil
Cevap YazYorum Gönder